پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

دعوای اپوزیسون های خارج نشین ، یک خاصیت خوب دارد و آن افشاگری و پرده دراندازی از همدیگر است. معصومه علینژاد مثلا با ارایه برخی فکت ها از بی اخلاقی های رخ داده درباره خودش در زمان حضور در جمهوری اسلامی( دو پیشنهاد بی شرمانه از طرف دو مقام مسئله دار داخلی) و با در پیش گیری چهره ای مظلوم، جایگاه خود را در خارج تثبیت کرد. سپس با سناریوی دوگانه دفاع از حقوق سیاسی مردم و جلوداری حقوق زنان ، وارد چرخه استخدام سرویس های امنیتی آمریکایی شد. پر رویی ذاتی معصومه علینژاد ، مهارت های ژورنالیستی ، احتیاجات مالی و حمایتی در غربت، نیروی نیاز-اراده اگزیستانسیالیستی را در او بیدار کرد. نیرویی که باعث پیشرفت مردم فریبانه او شد. اما این پیروزی خیلی زود رو به زوال نهاد و به انواع شیوه ها، چهره واقعی او برای افکار عمومی مشخص شد.

واقعیات موجود نشان می‌دهد که براندازی تبدیل به دکان برای بعضی‌ها شده است. دکان داری براندازی خانوادگی و گروهی، دکان داری براندازی رسانه محور، دکان داری براندازی.. آیا برای شما سوال ایجاد نشده که ضعف ما در کجاست که براندازی تبدیل به دکان داری شده و بعضی‌ها با آن کاسبی می‌کنند؟ اعتراف جالب مهدی مهدوی آزاد، کارشناس BBC و سعودی اینترنشنال در این خصوص به نوبه خودش شنیدنی است. معترف است که براندازی اساساً دکان هست و تبدیل به یک شغل شده است. نکته جالب اینکه، برانداز‌ها با کسب منفعت، دست از اقدامات بنیادین روی آرمان‌های ادعایی برداشته و متمرکز بر کسب منفعت شده و پوستین آرمان و ایدئولوژی مورد ادعا را با خود حمل می‌کنند.